Scheikunde is niet moeilijk

Als je logisch kunt redeneren en van puzzelen houdt, is scheikunde niet moeilijk. Maar toch vinden veel leerlingen scheikunde lastig. Hoe komt dat?

In het begin is scheikunde erg abstract en ook wel saai. Je praat over deeltjes die je niet kunt zien, laat staan dat je ze kunt vastpakken: atomen, protonen, neutronen, electronen, moleculen en ionen.
En dan ook nog al die symbolen: Na, H, O, Pb, Cl en noem maar op. Je hebt geen flauw idee hoe ze dat allemaal ontdekt hebben en waar al die informatie goed voor is.

Dit is de zure appel waar je doorheen moet bijten, want pas enkele lessen later wordt scheikunde leuk en begrijp je op een gegeven moment waarom kaarsvet bij 69 °C smelt en slecht oplost in water, terwijl keukenzout pas bij 800 °C smelt en juist wel goed oplost in water. Waarom een oplossing van keukenzout in water electrische stroom goed geleidt en een oplossing van suiker in water niet. Hoe een batterij werkt en waarom sommige batterijen oplaadbaar zijn en andere niet.

Voordat je echt met scheikunde aan de slag kunt, heb je eerst de nodige basiskennis nodig en moet je de belangrijkste afspraken kennen, waaraan alle scheikundigen over de hele wereld zich houden. Die afspraken zijn meestal erg logisch, maar niet altijd. Sommige afspraken, gewoontes en naamgevingen zijn historisch gegroeid, die moet je dan simpelweg uit je hoofd leren. Dat komt omdat het bedrijven van scheikunde een oude bezigheid is, die vroeger met veel magie omgeven was. Het vak scheikunde is ouder dan de moderne mens.
Gelukkig is er het Binas-Tabellenboek, waarin je veel feitenmateriaal en gegevens kunt opzoeken. Als je de Binas regelmatig doorbladert, gaat er een wereld voor je open.

Menig scholier van het middelbaar of voorgezet onderwijs kijkt, als het om scheikunde gaat, vol huivering terug op het onderwerp "de mol", een begrip dat echter onmisbaar is en daarom altijd ter sprake komt. Scheikunde is onmogelijk zonder "de mol".
"De mol" is een eenvoudig begrip, dat toch voor velen het eerste grote struikelblok is en waarbij in de les ongemerkt de nodige slachtoffers vallen. In de scheikunde op middelbare-schoolniveau komt geen moeilijke wiskunde voor, daar kan het niet aan liggen.
Onderschat de docent misschien de kracht van het onderhuidse 'stigma' dat op "de mol" rust ? Als iedereen zegt dat het zo moeilijk is, dan zal het ook wel moeilijk zijn en heeft het geen zin om de moeite te nemen het goed te begrijpen. En vervolgens wordt aan de volgende generatie scholieren bevestigend doorgegeven dat "de mol" inderdaad erg moeilijk is... een 'self-fulfilling prophecy' dus...

Ben je nu nieuwsgierig naar wat "de mol" precies is ? Zo ja, klik dan hier.

Kortom, scheikunde is een interessant vak, waaraan je veel plezier aan kunt beleven en dat goed is voor de training van je logisch denkvermogen.
En niet te vergeten: het is een uitstekende basis voor je verdere professionele carrière.

Waar komt de naam scheikunde vandaan?
In vroegere tijden, toen de mens nog vooral aan het ontdekken was waaruit de verschillende stoffen om ons heen bestaan, hield men zich veel bezig met het scheiden van mengsels. Dit werd scheidingskunde en later scheikunde genoemd.
Ofschoon het goed kunnen scheiden van stoffen nog steeds belangrijk is, houden scheikundigen zich nu meestal bezig met het mengen van stoffen en het maken van nieuwe stoffen. Toch is de naam scheikunde in het Nederlands taalgebruik gebleven.

Praktijk:
Hoe ontdekt men in de wetenschap nieuwe feiten? Kijk eens naar dit eenvoudige voorbeeld.

Heb je een opmerking over dit artikel, of wil je reageren, ga dan naar het forum.